Disneyland

Donderdag 17 september heb ik (Fien) een lange maar fantastische dag beleefd; ik ben namelijk met mama en papa naar Disneyland Parijs geweest.'s Morgens om 5.00u zijn we vertrokken. Mama had verwacht dat ik nog flink in de auto zou slapen. Maar een klein dutje was voldoende. En daarbij was het TVke in de auto toch oh zo leuk! Om 9.00u arriveerden we in Disneyland. Maar eerst mijn pyama uitdoen, kleertjes aantrekken en de inkom en hoofdstraat met de mooie winkeltjes bewonderen... en gauw was het tien uur en gingen we de wondere wereld van Mickey Mouse en zijn vriendjes binnen. Mijn mond heeft de eerste uren wel vaak opengestaan van verwondering... Ik was overdondert. De olifantjes, Its a small world, de bootjes van peter pan, de carrousel, de mini mouse trein,..Al gauw was het middag en zijn we lekker gaan eten. Een pizza en een hamburger in de vorm van Mickey Mouse! Lekker gegeten en leuk gedanst (zie filmpje). Maar toen vond ik het wel tijd om nog vanalles te beleven. De autootjes van cars, de vliegende tapijten, het optreden van high school musical, de cars and stars parade, leuke cadeautjes voor mij en Kaat kopen, nog eens in de olifantjes en it's a small world (we hadden duidelijk geluk, we moesten nergens lang wachten), naar de grote parade gekeken, in het speeltuintje gespeeld, in het treintje van pinokio gereden, naar de Mickey Mouse show gekeken... En vlug was het 18.00u en sloten de meeste attracties. Daar het park pas om 19.00u sloot, hadden mama en papa de intentie om de rest van het park te bekijken. Maar al snel viel mijn hoofdje voorover. Papa moest oppassen want ik viel bijna uit de buggy! Toen zijn we maar richting auto gewandeld, pyama aan en ik was terug wakker. We hadden 's avonds nog niets gegeten. Dus, joepie, we zijn bij de MC Donalds gestopt! Na die lekkere frietjes heb ik nog wat naar een DVDtje gekeken. En pas om iets na 21.00u vielen mijn oogjes toe. Om kwart na elf arriveerden we thuis. Daar ik niets meer van gemerkt. Ik sliep mooi door in mijn bedje...nog verder dromen van Mickey en zijn vriendjes...
nog een leuke anekdote: Ik durfde niemand van de figuurtjes een handje gaan geven. Maar tijdens de parade kwam knabbel (de eekhoorn) op mij af en die gaf mij, ja echt waar, een handje! En fier dat ik was. Ik heb het nog vaak gezegd dat ik knabbel een handje heb gegeven.
En Kaatje, als je een beetje groter bent, gaan we nog eens terug, met zijn vieren. En wie weet, blijven we dan wel slapen bij Mickey Mouse!
Fien